Introduction
Learning a new language can be challenging, but using the right tools can make the process more manageable and enjoyable. One of the most effective tools for language learners is a frequency list, which helps you focus on the most commonly used words first, allowing for faster and more practical vocabulary acquisition.
What's This?
This list features the most frequently used Thai verbs, arranged roughly by their frequency of use, with the most common verbs appearing first and the less common ones following.
Why Use Frequency Lists?
Frequency lists are essential for language learners because they help prioritize vocabulary acquisition. By focusing on the most commonly used words, learners can quickly build a functional vocabulary, which significantly enhances their ability to understand and communicate in the target language. This method ensures efficient and effective learning, making it easier to grasp and retain new words.
This list was taken directly from the book below, which I highly recommend. To view the full list, check the book.
List of Words
In the sections with example sentences, the English translations are provided separately. This allows you to attempt translating the sentence yourself before checking the correct meaning.
1. มี — have, own — This verb is used to indicate possession or ownership of something. It can also be used to express the presence of a certain quality or characteristic in someone or something.■ 1. มีที่นั่ง. 2. มีความสุข. 3. ฉันมี. 4. ฉันมีความคิด. 5. คุณไม่มีความคิด 6. เธอเป็นเจ้าของสารเคมี 7. การเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงอาจมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติม ■ 1. Have a seat. 2. Have fun. 3. I have. 4. I have an idea. 5. You have no idea. 6. She owned a chemical compound. 7. Owning a pet may entail extra expenses.
2. ทำ — do, make, conduct — The verb 'ทำ' is used to indicate the action of doing or making something, as well as conducting activities or tasks. It is a versatile verb that can be used in various contexts to describe actions or behaviors.
■ 1. คุณกำลังทำอะไร? 2. คุณมาทำอะไรที่นี่? 3. ฉันทำ. 4. คุณทำอะไรลงไป? 5. ทำมัน. 6. สิ่งที่แตกต่างมันจะทำให้? 7. ทำตัวตามสบายเหมือนเป็นบ้านคุณเอง. 8. ฉันทำผิดพลาด. 9. เราทำได้. 10. คุณทำมัน. 11. เรากำลังทำการสอบสวน 12. เธอทำตัวเองอย่างมีเกียรติ 13. เธอได้ทำการตรวจสอบเอกสารอย่างละเอียด 14. เธอทำการทดลองอย่างระมัดระวัง 15. พวกเขาทำการนับคะแนน ■ 1. What are you doing? 2. What are you doing here? 3. I do. 4. What did you do? 5. Do it. 6. What difference does it make? 7. Make yourself at home. 8. I made a mistake. 9. We made it. 10. You made it. 11. We're conducting an investigation. 12. She conducted herself honorably. 13. She conducted a thorough inspection of the documents. 14. She conducted the experiment carefully. 15. They conducted a vote count.
3. เป็น — be, become — The verb 'เป็น' is used to indicate a state of being or becoming. It is commonly used to describe identity, characteristics, occupations, relationships, and more.
■ 1. คุณเป็นอย่างไร? 2. เป็นอย่างไรบ้าง 3. คุณเป็นใคร? 4. เป็นอย่างนั้นเหรอ? 5. ทำไมเป็นอย่างนั้น? 6. เพื่อจะทำสิ่งนี้ ฉันจะต้องกลายเป็นคนอื่น 7. เราจะเป็นอะไร? 8. ฉันต้องกลายเป็นอย่างอื่น 9. เรากลายเป็นเพื่อนกัน 10. คุณกลายเป็นอะไร? ■ 1. How are you? 2. How are you doing? 3. Who the hell are you? 4. Is that so? 5. Why is that? 6. To do this, I must become someone else. 7. What will become of us? 8. I must become something else. 9. We became friends. 10. What have you become?
4. ทราบ — know — This verb is used to indicate knowledge or awareness of something. It is commonly used in conversations to express understanding or acknowledgment of information. It can also be used to show respect when speaking to someone of higher status.
■ 1. ผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร. 2. ผมจะแจ้งให้คุณทราบ. 3. ฉันจำเป็นต้องทราบ. 4. แจ้งให้เราทราบ 5. เราจะแจ้งให้คุณทราบ ■ 1. I don't know what to do. 2. I'll let you know. 3. I need to know. 4. Let me know. 5. We'll let you know.
5. ชอบ — like, prefer, favor — 'ชอบ' is used to express positive feelings towards something or someone, indicating a preference or favor. It is commonly used to convey liking or enjoyment of a particular thing or person.
■ 1. ฉันชอบมัน. 2. ฉันชอบคุณ. 3. ฉันไม่ชอบมัน 4. คุณชอบที่? 5. ฉันไม่ชอบสิ่งนี้ 6. คุณชอบอันไหน? 7. คุณชอบอะไร? 8. ฉันชอบยืนมากกว่า 9. ฉันชอบแบบนั้นมากกว่า 10. ฉันชอบมัน 11. เธอชอบผ้าห่มขนสัตว์ 12. เธอชอบเสื้อผ้าแบรนด์ราคาไม่แพง 13. ในฐานะที่เป็นนักออกแบบที่พิถีพิถันเธอชอบสุนทรียศาสตร์ที่เรียบง่าย 14. เขาชื่นชอบเสื้อคลุมแบบดั้งเดิม ■ 1. I like that. 2. I like you. 3. I don't like it. 4. You like that? 5. I don't like this. 6. Which do you prefer? 7. What do you prefer? 8. I prefer to stand. 9. I prefer that. 10. I prefer it. 11. She favored woolen blankets. 12. She favored inexpensive clothing brands. 13. As a design purist, she favored minimalist aesthetics. 14. He favored the traditional tunic.
6. ได้รับ — get, earn — This verb is used to indicate receiving or obtaining something, such as a gift, award, or recognition. It can also be used to express achieving a goal or gaining a benefit.
■ 1. คุณได้รับมัน 2. ฉันจะได้รับมัน 3. ฉันได้รับสิ่งนี้ 4. คุณได้รับอะไร? 5. ฉันได้รับมัน. 6. คุณได้รับมัน 7. ฉันสมควรได้รับมัน. 8. คุณได้รับสิ่งนี้ 9. ฉันได้รับมัน 10. คุณได้รับมันแล้ว ■ 1. You got it. 2. I'll get it. 3. I got this. 4. What have you got? 5. I've got it. 6. You've earned it. 7. I earned it. 8. You earned this. 9. I've earned it. 10. Well, you've earned it.
7. ไป — go, resort — The verb 'ไป' is used to indicate movement away from the speaker's current location or to express the action of going to a specific destination. It is a common verb in Thai language and is essential for daily communication.
■ 1. ไปกันเถอะ. 2. คุณกำลังจะไปไหน 3. ไปข้างหน้า. 4. ต่อไป. 5. ไปแล้ว. ■ 1. Let's go. 2. Where are you going? 3. Go ahead. 4. Go on. 5. There you go.
8. มา — come — The verb 'มา' is used to indicate movement towards the speaker or the current location. It is often used to express the action of coming to a place or joining an activity.
■ 1. มาเร็ว. 2. มานี่สิ. 3. เข้ามา. 4. ฉันกำลังมา. 5. กลับมา! ■ 1. Come on. 2. Come here. 3. Come in. 4. I'm coming. 5. Come back!
9. จะ — will — 'จะ' is used to indicate future tense in a sentence. It is placed before the main verb to show that the action will happen at a later time.
■ 1. ฉันจะ. 2. จะทำ. 3. คุณจะ. 4. เราจะ. 5. คุณจะทำอะไร? ■ 1. I will. 2. Will do. 3. You will. 4. We will. 5. What will you do?
10. ต้องการ — want, wish, demand, require — This verb is used to express a desire or need for something, whether it be a physical object, an action, or a feeling. It can also be used to indicate a requirement or demand for something.
■ 1. คุณต้องการให้ฉันทำอะไร? 2. คุณต้องการอะไรจากฉัน? 3. ฉันไม่ต้องการ 4. นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ? 5. คุณต้องการให้ฉันพูดอะไร? 6. ที่คุณต้องการ. 7. ถ้าคุณต้องการ. 8. ระวังสิ่งที่คุณต้องการ. 9. ตามที่คุณต้องการครับ 10. คุณรู้ไหมว่าฉันต้องการอะไร? 11. ฉันต้องการคำอธิบาย 12. ฉันต้องการคำขอโทษ 13. ฉันต้องการความพึงพอใจ! 14. คุณต้องการ? 15. ฉันต้องการการเล่าขาน! 16. คุณต้องการความช่วยเหลือหรือไม่? 17. ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ 18. คุณต้องการบริการใด? 19. ทักษะนี้ต้องการความแม่นยำและความอดทน 20. โรคโลหิตจางของเขาต้องการการตรวจเลือดเป็นประจำ ■ 1. What do you want me to do? 2. What do you want from me? 3. I don't want to. 4. Is that what you want? 5. What do you want me to say? 6. You wish. 7. If you wish. 8. Be careful what you wish for. 9. As you wish, sir. 10. You know what I wish? 11. I demand an explanation. 12. I demand an apology. 13. I demand satisfaction! 14. You demand? 15. I demand a recount! 16. Do you require assistance? 17. I require your assistance. 18. Which service do you require? 19. The skilling required precision and patience. 20. His anemia required regular blood tests.
11. คิด — think, imagine — The verb 'คิด' is used to express the act of thinking or imagining something in the mind. It is commonly used to convey thoughts, ideas, opinions, or beliefs in various contexts.
■ 1. ลองคิดดูสิ 2. คุณคิด? 3. คุณคิดเหมือนกันใช่ไหม? 4. ไม่ฉันไม่คิดอย่างนั้น 5. คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่? 6. ฉันคิด. 7. ฉันคิดว่ามันเป็น 8. แค่คิดว่ามัน 9. ฉันคิดว่าฉันสามารถจินตนาการได้ 10. ฉันคิดว่าคุณทำ ■ 1. Think about it. 2. You think? 3. You think so? 4. No, I don't think so. 5. What do you think you're doing? 6. I imagine. 7. I imagine it is. 8. Just imagine it. 9. I think I can imagine. 10. I imagine you do.
12. ดู — see, look, try, view — This verb is used to indicate the act of visually perceiving something, whether it be looking at an object or trying to see something. It can also be used to describe viewing something in a more general sense.
■ 1. ให้ฉันดู. 2. มาดูกัน. 3. ให้ฉันดูว่า 4. ดูด้วยตัวคุณเอง 5. ดูว่าฉันหมายถึงอะไร? 6. ดูนี่สิ. 7. ดูเขาสิ 8. คุณดูดี. 9. ฉันดูเป็นยังไงบ้าง? 10. คุณดูสวยงาม 11. มาลองดูกัน. 12. คุณควรลองดูบ้าง 13. คุณลองดู 14. แค่ลองดู. 15. ที่นี่ลองดู 16. เธอดูการสอนการแต่งหน้าออนไลน์ ■ 1. Let me see. 2. Let's see. 3. Let me see that. 4. See for yourself. 5. See what I mean? 6. Look at this. 7. Look at him. 8. You look great. 9. How do I look? 10. You look beautiful. 11. Let's try it. 12. You should try it sometime. 13. You try it. 14. Just try it. 15. Here, try it. 16. She viewed a makeup tutorial online.
13. มอง — look — The verb 'มอง' is used to indicate the action of looking at something or someone. It is commonly used to describe the act of visually observing or gazing at an object or person.
■ 1. มองฉันสิ. 2. มองคุณ. 3. สิ่งที่คุณกำลังมองหาที่? 4. คุณกำลังมองหาอะไร? 5. อย่ามองฉัน ■ 1. Look at me. 2. Look at you. 3. What are you looking at? 4. What are you looking for? 5. Don't look at me.
14. เอา — take — The verb 'เอา' is used to indicate the action of taking or grabbing something. It can be used in various contexts to express the act of physically taking an object or acquiring something.
■ 1. ฉันจะเอามัน. 2. เอามันออก. 3. ฉันจะเอาไปจากที่นี่ 4. เอามันหรือปล่อยให้มัน. 5. เราจะเอามัน. ■ 1. I'll take it. 2. Take it off. 3. I'll take it from here. 4. Take it or leave it. 5. We'll take it.
15. พูด — say, talk, speak — 'พูด' is used to indicate the action of speaking or talking. It can be used to convey thoughts, opinions, information, or simply to communicate verbally with others.
■ 1. คุณพูดอะไร? 2. คุณกำลังพูดอะไร? 3. เขาพูดว่าอะไร? 4. ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไร 5. อย่าพูดอย่างนั้น 6. คุณกำลังพูดถึงอะไร? 7. ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร 8. ฉันต้องการพูดกับคุณ. 9. คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร? 10. นั่นคือสิ่งที่ฉันพูดถึง. 11. พูดสำหรับตัวเอง. 12. คุณพูดภาษาอังกฤษได้ไหม? 13. พูดถึงปีศาจ. 14. พูดออกมา. 15. เพื่อพูด ■ 1. What did you say? 2. What are you saying? 3. What did he say? 4. I don't know what to say. 5. Don't say that. 6. What are you talking about? 7. I don't know what you're talking about. 8. I need to talk to you. 9. What the hell are you talking about? 10. That's what I'm talking about. 11. Speak for yourself. 12. Do you speak English? 13. Speak of the devil. 14. Speak up. 15. So to speak.
16. สร้าง — make, build, form, create — This verb is used to describe the action of constructing or creating something, whether it be a physical object or an abstract concept. It signifies the act of bringing something into existence through effort and skill.
■ 1. สิ่งที่สร้างความแตกต่าง? 2. มันไม่ได้สร้างความแตกต่าง 3. อย่าสร้างฉาก 4. มันไม่ได้สร้างความแตกต่างเลย 5. ใจของฉันถูกสร้างขึ้น 6. ฉันสร้างมันขึ้นมา 7. ฉันรู้เพราะฉันสร้างมันขึ้นมา 8. กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว 9. คุณกำลังสร้างอะไร? 10. มันสร้างตัวละคร 11. พวกเขาสร้างความผูกพันที่ใกล้ชิด 12. อะตอมของคาร์บอนสร้างโครงสร้างที่มั่นคง 13. พันธมิตรเชิงกลยุทธ์ถูกสร้างขึ้น 14. มาร์ถูกสร้างขึ้นโดยการระเบิดของภูเขาไฟ 15. กระดูกโหนกแก้มสร้างแก้ม 16. ฉันสร้างคุณ 17. ฉันสร้างมันขึ้นมา 18. ฉันได้สร้างสัตว์ประหลาดขึ้นมา 19. คุณสร้างฉันขึ้นมา 20. เราได้สร้างสัตว์ประหลาด ■ 1. What difference does that make? 2. It makes no difference. 3. Don't make a scene. 4. It doesn't make any difference. 5. My mind is made up. 6. I built it. 7. I know because I built it. 8. Rome wasn't built in a day. 9. What are you building? 10. It builds character. 11. They formed a close bond. 12. The carbon atoms form a stable structure. 13. A strategic alliance was formed. 14. The maar was formed by a volcanic eruption. 15. The zygomatic bone forms the cheek. 16. I created you. 17. I created it. 18. I've created a monster. 19. You created me. 20. We've created a monster.
17. โปรด — please — 'โปรด' is used to politely ask for something or make a request. It is often used at the beginning or end of a sentence to show politeness and respect towards the listener.
■ 1. โอ้ได้โปรด. 2. ใช่โปรด 3. ไม่ ได้โปรด 4. ได้โปรด ได้โปรด 5. เข้ามาได้โปรด ■ 1. Oh, please. 2. Yes, please. 3. No, please. 4. Please, please. 5. Come in, please.
18. ให้ — give, let, offer, allow — This verb is used to indicate giving something to someone, allowing someone to do something, or offering something to someone. It can also be used to express permission or granting a request.
■ 1. ให้สิ่งนั้นแก่ฉัน 2. ให้เวลาฉันหน่อย. 3. ให้มันกลับมา! 4. ให้ที่นี่ 5. ฉันให้คำพูดของฉัน 6. ให้ฉันดู. 7. ให้ฉันเดา. 8. ปล่อยให้เขาไป. 9. ให้ฉันช่วยคุณ. 10. ให้ฉันออก! 11. ฉันขอเครื่องดื่มให้คุณได้ไหม 12. ฉันขอเสนอเครื่องดื่มให้คุณได้ไหม? 13. ฉันขอเสนออะไรให้คุณได้ไหม 14. ฉันจะเสนออะไรให้คุณได้บ้าง? 15. ฉันเสนออะไรให้คุณได้ไหม? 16. ให้ฉันอธิบาย 17. ได้โปรดให้ฉัน 18. ที่นี่ให้ฉันอนุญาต 19. ฉันกลัวว่าฉันจะยอมให้เป็นแบบนั้นไม่ได้ 20. ให้ฉันจับมือคุณ ■ 1. Give me that. 2. Give me a minute. 3. Give it back! 4. Give it here. 5. I give you my word. 6. Let me see. 7. Let me guess. 8. Let him go. 9. Let me help you. 10. Let me out! 11. Can I offer you a drink? 12. May I offer you a drink? 13. Can I offer you something? 14. What can I offer you? 15. Can I offer you anything? 16. Allow me to explain. 17. Please, allow me. 18. Here, allow me. 19. I'm afraid I can't allow that. 20. Allow me to shake your hand.
19. หมายความ — mean — This verb is used to convey the intended message or significance of something. It is commonly used to explain the interpretation or definition of a word, phrase, or concept.
■ 1. นั่นหมายความว่าอย่างไร? 2. มันหมายความว่าไง? 3. มันหมายความว่าอะไร? 4. คุณหมายความว่าอย่างไร? 5. นั่นหมายความว่าไง? ■ 1. What does that mean? 2. What's that supposed to mean? 3. What does it mean? 4. How do you mean? 5. What is that supposed to mean?
20. พบ — find, meet, discover, encounter — This verb is used to describe the action of coming across or encountering something or someone, whether it be finding an object, meeting a person, discovering a new place, or encountering a new experience.
■ 1. คุณพบอะไร? 2. พบมัน 3. เราจะพบเขา 4. ดูสิ่งที่ฉันพบ 5. คุณพบฉันได้อย่างไร? 6. ยินดีที่ได้พบคุณ. 7. ฉันจะพบคุณที่นั่น 8. ดีจังที่ได้พบคุณ. 9. เราได้พบกันไหม? 10. เราเคยพบกัน. 11. คุณค้นพบอะไร? 12. ฉันค้นพบมัน 13. นั่นคือสิ่งที่เราต้องค้นพบ 14. ใครค้นพบร่างกาย? 15. คุณเคยค้นพบบางสิ่งบางอย่างหรือไม่? 16. พวกเขาได้พบกับโจรคนหนึ่งในป่า 17. พวกเขาได้พบกับกลุ่มชายฉกรรจ์ 18. เขาได้พบกับโพลเตอร์ไกสต์ 19. ฉันพบปัญหาทุกวัน 20. เธอพบกับคนหัวรุนแรงเหยียดผิว ■ 1. What did you find? 2. Found it. 3. We'll find him. 4. Look what I found. 5. How'd you find me? 6. It's nice to meet you. 7. I'll meet you there. 8. Good to meet you. 9. Have we met? 10. We've met. 11. What have you discovered? 12. I discovered it. 13. That is what we must discover. 14. Who discovered the body? 15. Have you discovered something? 16. They encountered a brigand in the forest. 17. They encountered a group of brutish men. 18. He encountered a poltergeist. 19. I encounter problems every day. 20. She encountered a racist bigot.
21. ทำงาน — work, operate — This verb is used to describe the action of working or operating something, such as a machine or a business. It can also refer to the act of performing tasks or duties in a job or profession.
■ 1. มันไม่ทำงาน 2. ฉันกำลังทำงาน. 3. มันจะไม่ทำงาน 4. ไปทำงานกันเถอะ 5. มันทำงานอย่างไร? 6. เตาเผาถ่านทำงานตลอดเวลา 7. เราจะต้องทำงาน 8. เครื่องมือทำงานโดยใช้แรงดันนิวเมติก ■ 1. It's not working. 2. I'm working. 3. It won't work. 4. Let's get to work. 5. How does it work? 6. The incinerator operated around the clock. 7. We're gonna have to operate. 8. The tool operates using pneumatic pressure.
22. หยุด — stop, break, pause, cease — This verb is used to indicate the action of stopping or pausing something. It can be used in various contexts to convey the idea of ceasing an activity or movement.
■ 1. หยุดนะ! 2. หยุดเขา! 3. หยุดที่! 4. อย่าหยุด. 5. กรุณาหยุด. 6. ไม่หยุดพักการนอนหลับของคุณ 7. หยุดชั่วคราว 8. เธอหยุดเป็น SK 9. หยุดสักครู่ 10. เธอหยุดชั่วคราวเพื่อไตร่ตรองถึงผลกระทบ 11. เธอหยุดชั่วคราวโดยใช้ลูกน้ำในประโยคของเธอ 12. หยุดไฟ! 13. คุณไม่เคยหยุดที่จะทำให้ฉันประหลาดใจ 14. สิ่งมหัศจรรย์ไม่เคยหยุดนิ่ง 15. หยุดยิงเถอะ ไอ้บ้า! 16. เธอขอร้องให้เขาหยุดตะโกน ■ 1. Stop it! 2. Stop him! 3. Stop that! 4. Don't stop. 5. Please stop. 6. Break not your sleeps for that. 7. Pause it. 8. She paused to sk. 9. Pause a moment. 10. She paused to contemplate the implications. 11. She paused, using a comma in her sentence. 12. Cease fire! 13. You never cease to amaze me. 14. Wonders never cease. 15. Cease fire, damn it! 16. She begged him to cease his yelling.
23. โทรศัพท์ — call — This verb is used to describe the action of making a phone call to someone. It is commonly used in everyday conversations to talk about contacting someone through a telephone.
■ 1. ฉันสามารถโทรศัพท์ได้หรือไม่? ■ 1. Can I make a phone call?
24. รอ — wait — The verb 'รอ' is used to indicate the action of waiting for something or someone. It is commonly used in everyday conversations to express patience and anticipation for a specific event or outcome.
■ 1. รอสักครู่. 2. รอที่นี่. 3. คุณกำลังรออะไรอยู่? 4. รอรอ 5. ไม่รอ. ■ 1. Wait a minute. 2. Wait here. 3. What are you waiting for? 4. Wait, wait. 5. No, wait.
25. คุย — talk — 'คุย' is used to describe the act of engaging in conversation or communication with others. It can refer to speaking, chatting, or discussing various topics with someone else.
■ 1. เราคุยกันได้ไหม? 2. ฉันไม่ต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับมัน. 3. ฉันอยากคุยกับคุณ. 4. คุณกำลังคุยกับใคร? 5. ฉันคุยกับคุณได้ไหม? ■ 1. Can we talk? 2. I don't want to talk about it. 3. I want to talk to you. 4. Who are you talking to? 5. Can I talk to you?
26. ใส่ — put, wear, fill, load — The verb 'ใส่' is used to indicate putting something on or in something else, such as wearing clothes, filling containers, or loading items onto a vehicle.
■ 1. ใส่สิ่งนี้ 2. ใส่ไว้ใน. 3. ใส่มันออกไป. 4. ใส่เขา. 5. นี่ใส่อันนี้สิ 6. คุณใส่ชุดอะไร? 7. ฉันใส่อะไรดี? 8. สวมใส่มัน. 9. เขาใส่อะไร? 10. ทำไมคุณถึงใส่แบบนั้น? 11. พวกเขาใส่อาหารเต็มราง 12. พวกเขาขนดินใส่รถสาลี่ 13. เธอใส่เมล็ดพืชลงในถัง ■ 1. Put this on. 2. Put it on. 3. Put it away. 4. Put him on. 5. Here, put this on. 6. What are you wearing? 7. What should I wear? 8. Wear it. 9. What was he wearing? 10. Why are you wearing that? 11. They filled the trough with food. 12. They loaded the soil into the wheelbarrow. 13. She loaded the hopper with grain.
27. เก็บ — keep, store, collect, preserve — This verb is used to refer to the action of keeping, storing, collecting, or preserving something for future use. It is commonly used when talking about food, belongings, or memories.
■ 1. เก็บมันไว้. 2. เก็บมันลง. 3. คุณเก็บความลับได้ไหม? 4. คุณเก็บมันไว้ 5. คุณสามารถเก็บไว้ได้ 6. แจกันโบราณถูกเก็บไว้อย่างปลอดภัย 7. พวกเขาเก็บเสื้อผ้าเก่าไว้ในห้องใต้หลังคา 8. เขาเก็บข้าวของของเขาไว้ในช่องเหนือศีรษะ 9. ขวดถูกเก็บไว้ในกล่อง 10. เขาเก็บกระสุนเพิ่มเติม 11. ผึ้งน้อยเก็บน้ำหวาน 12. เธอเก็บตะกร้าเปลือกหอยเชลล์ 13. เธอเก็บตุ๊กตาบาร์บี้วินเทจ 14. เก็บค่าโดยสาร 15. Beadle เก็บค่าธรรมเนียม 16. ฟอสซิลยุคครีเทเชียสได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างสมบูรณ์แบบ 17. ตัวอย่างได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างระมัดระวัง 18. เอกสารประวัติศาสตร์ได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างระมัดระวัง 19. ภัณฑารักษ์ได้เก็บรักษาสิ่งประดิษฐ์ไว้อย่างระมัดระวัง 20. ฟอสซิลถูกเก็บรักษาไว้ในหิน ■ 1. Keep it. 2. Keep it down. 3. Can you keep a secret? 4. You keep it. 5. You can keep it. 6. The antique vase was stored in safekeeping. 7. They stored old clothes in the attic. 8. He stored his belongings in the overhead compartment. 9. The vial was stored in a box. 10. He stored extra ammunition. 11. The bumblebee collected nectar. 12. She collected a basket of scallop shells. 13. She collected vintage barbie dolls. 14. Fare collected. 15. The beadle collected fees. 16. The cretaceous fossils were perfectly preserved. 17. The specimen was carefully preserved. 18. The historic document was carefully preserved. 19. The curator preserved the artifacts carefully. 20. The fossil was preserved in rock.
28. ปล่อย — leave, let, release — This verb is used to indicate the action of allowing something or someone to go free, to leave a place, or to release something from a confined state.
■ 1. ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว 2. ปล่อยให้เธออยู่คนเดียว. 3. ปล่อยให้ฉัน. 4. ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว 5. ปล่อยเขา. 6. ปล่อยฉันไป! 7. ปล่อยฉันนะ! 8. ปล่อยให้เขาไป. 9. ปล่อยเธอไป. 10. ปล่อยมันไป. 11. ปล่อยฉัน. 12. ปล่อยเธอ. 13. ปล่อยพวกเขา 14. ฉันปล่อยคุณ 15. ฉันจะปล่อยคุณ ■ 1. Leave him alone. 2. Leave her alone. 3. Leave it to me. 4. Just leave me alone. 5. Leave him. 6. Let me go! 7. Let go of me! 8. Let him go. 9. Let her go. 10. Let it go. 11. Release me. 12. Release her. 13. Release them. 14. I release you. 15. I'm releasing you.
29. รู้สึก — feel — This verb is used to express emotions or physical sensations. It is commonly used to describe how someone feels about a situation, person, or thing. It can also be used to convey one's mood or state of mind.
■ 1. คุณรู้สึกอย่างไร? 2. ฉันรู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไร. 3. รู้สึกดีขึ้น? 4. ฉันรู้สึกไม่สบาย 5. ฉันรู้สึกได้. ■ 1. How are you feeling? 2. I know how you feel. 3. Feeling better? 4. I don't feel well. 5. I feel it.
30. เชื่อ — believe — This verb is used to express trust or faith in something or someone. It is commonly used in conversations about religion, relationships, and personal beliefs. It can also be used to indicate confidence in a particular outcome.
■ 1. ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย 2. ฉันไม่เชื่อคุณ 3. ฉันเชื่อคุณ. 4. ฉันไม่เชื่อสิ่งนี้ 5. ฉันไม่อยากจะเชื่อสิ่งนี้ ■ 1. I can't believe it. 2. I don't believe you. 3. I believe you. 4. I don't believe this. 5. I can't believe this.
31. คอย — stay — 'คอย' is used to indicate staying or remaining in a certain place or state. It can also be used to express waiting for something or someone.
■ 1. โอเคอยู่ที่นี่ ■ 1. Okay, stay here.
32. เข้าใจ — understand, grasp — This verb is used to express the act of comprehending or perceiving information, ideas, or situations. It can also convey the sense of assuming or presuming something to be true based on one's understanding.
■ 1. ฉันไม่เข้าใจ. 2. ฉันเข้าใจ. 3. คุณเข้าใจไหม? 4. คุณเข้าใจ? 5. คุณเข้าใจฉันไหม? 6. แนวคิดนี้ยากที่จะเข้าใจ ■ 1. I don't understand. 2. I understand. 3. Do you understand? 4. You understand? 5. Do you understand me? 6. The concept was hard to grasp.
33. ได้ยิน — hear — This verb is used to indicate the action of hearing or listening to something. It is often used to express the ability to hear or the experience of hearing sounds, voices, or music.
■ 1. คุณได้ยินฉันไหม? 2. เธอได้ยินฉันไหม? 3. คุณได้ยินไหม? 4. ฉันไม่ได้ยินคุณ 5. ฉันได้ยินคุณ. ■ 1. Can you hear me? 2. You hear me? 3. Did you hear that? 4. I can't hear you. 5. I hear you.
34. จำ — remember, recognize, recall — This verb is used to describe the act of remembering or recognizing something that has been previously encountered or experienced. It can also refer to recalling information or memories from the past.
■ 1. ฉันจำไม่ได้ 2. ฉันจำได้. 3. จดจำฉัน? 4. คุณจำได้ไหม? 5. คุณจำไม่ได้เหรอ? 6. คุณจำฉันไม่ได้เหรอ? 7. คุณจำเขาได้ไหม? 8. คุณจำฉันได้ไหม 9. ฉันจำคุณได้ 10. คุณจำเธอได้ไหม? 11. ฉันจำไม่ได้ 12. ไม่ใช่ว่าฉันจำได้ 13. ไม่ใช่ว่าฉันจะจำได้ 14. ฉันจำไม่ได้ว่า 15. ไม่ใช่ว่าฉันจำได้ไม่ ■ 1. I don't remember. 2. I remember. 3. Remember me? 4. Do you remember? 5. Don't you remember? 6. Don't you recognize me? 7. Do you recognize him? 8. Do you recognize me? 9. I recognize you. 10. Do you recognize her? 11. I don't recall. 12. Not that I recall. 13. Not that I can recall. 14. I don't recall that. 15. Not that I recall, no.
35. ถาม — ask, question — This verb is used to inquire about something or seek information from someone. It is commonly used in conversations to ask questions or clarify doubts.
■ 1. คุณถามทำไม? 2. ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม? 3. ฉันขอถามคุณบางอย่าง 4. ฉันขอถามคำถาม? 5. อย่าถาม. 6. คุณกำลังถามฉันไหม 7. พาเขาไปสอบถาม 8. อย่าถามฉัน 9. ให้ฉันถามเขา ■ 1. Why do you ask? 2. Can I ask you something? 3. Let me ask you something. 4. Can I ask you a question? 5. Don't ask. 6. Are you questioning me? 7. Bring him in for questioning. 8. Don't question me. 9. Let me question him.
36. แสดง — show, reveal, indicate, present — This verb is used to express the action of displaying or revealing something, whether it be physically showing an object or indicating a feeling or idea. It is commonly used in various contexts to present information or demonstrate a concept.
■ 1. ฉันจะแสดงให้คุณดู 2. ฉันอยากจะแสดงบางอย่างให้คุณดู 3. ให้ผมแสดง. 4. ผมขอแสดงอะไรบางอย่าง. 5. ฉันอยากจะแสดงอะไรบางอย่าง 6. การแสดงออกที่ตกต่ำของเธอเผยให้เห็นความยากลำบากของเธอ 7. การแสดงออกที่ไม่ระวังของเธอเผยให้เห็นทุกสิ่ง 8. การแสดงออกที่บูดบึ้งของเขาบ่งบอกถึงความคิดที่ลึกซึ้ง 9. ก้านวัดน้ำมันแสดงว่าน้ำมันเหลือน้อย 10. รอยถลอกบนตัวรถแสดงว่ามีการชนกัน 11. ซีลขาด แสดงว่ามีการงัดแงะ 12. เขาแสดงหลักฐาน. ■ 1. I'll show you. 2. I want to show you something. 3. Let me show you. 4. Let me show you something. 5. I wanna show you something. 6. Her downtrodden expression revealed her hardships. 7. Her unguarded expression revealed everything. 8. His broody expression indicated deep thought. 9. The dipstick indicated low oil. 10. The scrape on the car indicated a collision. 11. The seal was broken, indicating tamper. 12. He presented evidence.
37. ดูแล — care, attend — This verb is used to describe the act of taking care of someone or something, attending to their needs, or looking after them. It implies a sense of responsibility and concern for the well-being of others.
■ 1. ฉันดูแล 2. ฉันดูแลได้น้อยลง 3. คุณจะดูแลเครื่องดื่มหรือไม่? 4. คุณจะดูแลชาบ้างไหม? 5. ทำไมเขาถึงดูแลฉันไม่ได้? 6. คนรับใช้ดูแลความต้องการของเขา 7. ชาวสวนก็ดูแลต้นไม้ ■ 1. I do care. 2. I could care less. 3. Would you care for a drink? 4. Would you care for some tea? 5. Why can't he care for me? 6. The manservant attended to his needs. 7. The gard attended to the plants.
38. ลอง — try — 'ลอง' is used to indicate trying something for the first time or experimenting with something new. It can also be used to test or sample something before making a decision.
■ 1. ลองมัน. 2. ลองฉัน 3. ฉันสามารถลองได้ 4. ลองสิ่งนี้ 5. ลองอีกครั้ง. ■ 1. Try it. 2. Try me. 3. I can try. 4. Try this. 5. Try it again.
39. รังเกียจ — mind — This verb is used to express feelings of dislike, disgust, or aversion towards someone or something. It conveys a strong sense of resentment or hostility towards the object of the emotion.
■ 1. คุณจะรังเกียจไหม? 2. ฉันไม่รังเกียจ. 3. ฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ 4. คุณรังเกียจไหม? 5. ไม่รังเกียจถ้าฉันทำ ■ 1. Do you mind? 2. I don't mind. 3. I hope you don't mind. 4. You mind? 5. Don't mind if I do.
40. ย้าย — move — This verb is used to describe the action of relocating or transferring something or someone from one place to another. It can refer to physical movement as well as changing residence or position.
■ 1. เคลื่อนย้ายไปมา! 2. ย้ายกันเถอะ 3. ย้ายออก! 4. ย้ายย้ายย้าย! 5. มาเลยย้าย! ■ 1. Move it! 2. Let's move. 3. Move out! 4. Move, move, move! 5. Come on, move!
41. มีชีวิต — live, exist — This verb is used to describe the state of being alive or existing. It can be used to talk about living beings, as well as abstract concepts or ideas. It is a versatile verb that can be used in various contexts.
■ 1. ฉันจะมีชีวิตอยู่ 2. เขาจะมีชีวิตอยู่ 3. คุณจะมีชีวิตอยู่ 4. เขาจะมีชีวิตอยู่หรือไม่? 5. คุณมีชีวิตอยู่เพียงครั้งเดียว 6. สิ่งมีชีวิตมีอยู่บนดาวเคราะห์ดวงอื่นหรือไม่? ■ 1. I'll live. 2. He'll live. 3. You'll live. 4. Will he live? 5. You only live once. 6. Does life exist on other planets?
42. ถือ — hold, carry — This verb is used to indicate the action of holding or carrying something in one's hands or arms. It can refer to physically carrying an object or holding onto something for support or stability.
■ 1. ถือมันไว้. 2. ถือไฟของคุณ! 3. ถือสิ่งนี้ 4. ถือไว้ที่นั่น 5. คุณถือได้อย่างไร? 6. คุณกำลังถืออะไรอยู่? 7. เขาถืออะไรอยู่? 8. ให้ฉันถืออันนั้น 9. เขากำลังถือสิ่งนี้ 10. ฉันไม่ถือ. ■ 1. Hold it. 2. Hold your fire! 3. Hold this. 4. Hold it right there. 5. How you holding up? 6. What are you carrying? 7. What's he carrying? 8. Let me carry that. 9. He was carrying this. 10. I'm not carrying.
43. ใช้ — use, spend, apply — This verb is used to indicate the action of using, spending, or applying something in various contexts. It is commonly used to describe the utilization of objects, resources, or skills for a specific purpose.
■ 1. ใช้มัน. 2. คุณใช้ฉัน 3. ฉันสามารถใช้โทรศัพท์ของคุณได้หรือไม่? 4. ใช้สิ่งนี้ 5. ใช้จินตนาการของคุณ. 6. อย่าใช้จ่ายทั้งหมดในที่เดียว 7. ฉันใช้มัน 8. เราใช้เวลาร่วมกันมาก 9. ใช้มัน. 10. ฉันใช้มันทั้งหมด 11. ใช้กฎเดียวกัน 12. กฎใช้ไม่ได้ที่นี่ 13. เธอใช้แรงฉุดที่ขาที่บาดเจ็บของผู้ป่วย 14. เธอใช้ Kohl 15. เธอใช้แผ่นอิเล็กโทรดกระตุ้นหัวใจ ■ 1. Use it. 2. You used me. 3. Can I use your phone? 4. Use this. 5. Use your imagination. 6. Don't spend it all in one place. 7. I spent it. 8. We spent a lot of time together. 9. Spend it. 10. I spent it all. 11. Same rules apply. 12. The rules do not apply here. 13. She applied traction to the patient's injured leg. 14. She applied kohl. 15. She applied the defibrillator pads.
44. พบกัน — meet — This verb is used to indicate the act of meeting someone or encountering something. It can be used in various contexts, such as meeting friends, colleagues, or strangers, as well as coming across unexpected situations or obstacles.
■ 1. เราได้พบกันไหม? 2. เราเคยพบกัน. 3. เราเคยพบกันมาก่อนหรือไม่? 4. เราพบกันอีกครั้ง 5. คุณพบกันอย่างไร? ■ 1. Have we met? 2. We've met. 3. Have we met before? 4. We meet again. 5. How did you meet?
45. วิ่ง — run, rush — 'วิ่ง' is used to describe the action of moving quickly on foot. It can be used to convey running, rushing, or moving swiftly in a particular direction.
■ 1. ฉันต้องวิ่ง 2. อย่าวิ่ง! 3. วิ่งวิ่ง! 4. ฉันวิ่ง 5. ฉันวิ่งช้า 6. ทีมรีบวิ่งมุ่งหน้าสู่เส้นชัย 7. ฝูงชนที่ตื่นตระหนกรีบวิ่งออกไป 8. ผู้เล่นตัวจริงรีบวิ่งกองหลัง ■ 1. I gotta run. 2. Don't run! 3. Run, run! 4. I ran. 5. I'm running late. 6. The team rushed headlong toward the finish line. 7. The panicky crowd rushed for the exits. 8. The linebacker rushed the quarterback.
46. เล่น — play — The verb 'เล่น' is used to describe engaging in activities for enjoyment or recreation, such as playing sports, games, musical instruments, or any other form of entertainment.
■ 1. มาเล่นกัน. 2. เล่นดี. 3. คุณกำลังเล่นอะไรอยู่? 4. คุณเล่นไหม? 5. เล่นบอล! ■ 1. Let's play. 2. Well played. 3. What are you playing at? 4. Do you play? 5. Play ball!
47. เปิด — open — The verb 'เปิด' is used to describe the action of opening something, such as a door, window, or book. It can also be used in a more abstract sense to describe opening up or starting something.
■ 1. เปิดประตู! 2. เปิด. 3. เปิดออก! 4. เปิดมันขึ้นมา 5. เปิดประตูนี้! ■ 1. Open the door! 2. Open it. 3. Open up! 4. Open it up. 5. Open this door!
48. หวัง — hope — 'หวัง' is used to express a desire or wish for something to happen in the future. It conveys a sense of optimism and anticipation for a positive outcome.
■ 1. ฉันหวังว่าอย่างนั้น. 2. ฉันหวังว่าจะไม่ 3. ฉันหวังว่า. 4. ฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ 5. ฉันหวังว่าคุณจะพูดถูก ■ 1. I hope so. 2. I hope not. 3. I hope. 4. I hope you don't mind. 5. I hope you're right.
49. กังวล — worry — 'กังวล' is used to describe the feeling of anxiety or concern about something. It is commonly used to express worry or unease about a situation, person, or event.
■ 1. ไม่ต้องกังวล. 2. ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน. 3. คุณไม่ต้องกังวล 4. ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น 5. ไม่มีอะไรต้องกังวล. ■ 1. Don't worry. 2. Don't worry about me. 3. Don't you worry. 4. Don't worry about that. 5. Nothing to worry about.
50. ชม — watch, admire, compliment — The verb 'ชม' is used to express the action of watching something, admiring someone or something, or giving compliments. It is a versatile verb that can be used in various contexts to convey positive feelings or appreciation.
■ 1. คุณสามารถรับชมได้ 2. ขอบคุณที่รับชม. 3. ชมภาพยนตร์ 4. ฉันชื่นชมคุณ 5. ฉันชื่นชมสิ่งนั้น 6. ฉันชื่นชมมัน 7. ฉันชื่นชมความกล้าหาญของคุณ 8. ฉันชื่นชมเขา 9. ฉันชมเชยคุณ ■ 1. You can watch. 2. Thanks for watching. 3. Watch the film. 4. I admire you. 5. I admire that. 6. I admire it. 7. I admire your courage. 8. I admire him. 9. I compliment you.
No comments:
Post a Comment